Siyonist oluşum içinde, İsrail yüksek mahkemesinin gücünü azaltmayı amaçlayan bir yasa paketinde ilk değişiklik tasarısının geçirilmesi üzerine kaos filizleniyor. İsrail'in iç kargaşası kaynarken, bu durum bölgesel direniş güçlerine fırsatlar sunuyor, ancak bu fikir Batı medyası tarafından dikkatleri başka yöne çekmek için abartılıyor. Pazartesi günü, İsrail Knesset'inde 64-0'lık üçüncü okumasını geçen "makullük maddesi" değişiklik tasarısı, Siyonist halk arasında kitlesel sokak protestolarına neden oldu. İsrail medyasının bu yılın başlarında yaptığı anketlere göre, İsraillilerin yaklaşık % 66'sı, yüksek mahkemenin Knesset'te kabul edilen ve "İsrail'in" temel yasasına aykırı olan yasayı durdurma yetkisini elinde tutması gerektiğine inanıyor; İsraillilerin büyük bir kısmı hukuk sisteminin elden geçirilmesine karşı. Ocak ayından bu yana, her cumartesi, Siyonist protestocular on binlerce, çoğu zaman yüz binlerce kişiyle reformlara karşı gösteri yaptılar. İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu'nun aşırı sağcı koalisyonunun doğru ya da yanlış bir karar verdiğine inanan İsrailli Yahudilerin yüzdeleri ne olursa olsun, meselenin çeşitli düzeylerde son derece bölücü olduğu gerçeği devam ediyor. Eski başbakanlar, mevcut İsrail Cumhurbaşkanı ve muhalefet üyeleri de dahil olmak üzere bir dizi Siyonist yetkili, gerçeklikten daha fazla abartılı olan, ancak eldeki sorunun doğasını yansıtan yaklaşan bir İsrail iç savaşı konusunda uyardılar. Genelkurmay Başkanı Herzi Halevi de dahil olmak üzere İsrailli askeri yetkililer, yaklaşık 10 bin yedek askerin evde kalma ve rollerini boykot etme tehdidi nedeniyle, Siyonist ordunun savaşa hazır olma durumunun haftalar ila aylar içinde tehlikeye gireceği konusunda uyardılar. Yaygın protestolar, "İsrail'in" kârlı yüksek teknoloji sektörüne yapılan yatırımlardaki düşüş, İsrail şekelinin düşüşü, barikatlar, Siyonistler arası çatışmalar ve şiddet konularını birleştirmek için, Benjamin Netanyahu'nun sağlığındaki ani düşüşün arkasındaki ana nedendir. İsrail Başbakanı, uzun zamandır gizli bir kalp rahatsızlığı nedeniyle Pazar günü hastaneye yatırıldı ve kalp pili yerleştirmek için acil bir ameliyata ihtiyaç duydu. Netanyahu, iki yıldan fazla bir süredir sahip olduğu, zaman zaman düzensiz kalp atışları yaşadığı bir durumu örtbas etmeyi başarmıştı ve bu da Siyonist oluşumun geçen yasal reform tasarıları üzerine kaosa sürüklenmesiyle onu eylemden çıkardı. ABD hükümeti bile, geçen değişikliklerin "talihsiz" olduğunu ifade eden ve İsrail rejimini muhalefetle uzlaşmaya çağıran nadir bir müdahale teklif etti. Batı medyasında, İran, Lübnan Hizbullahı ve Filistin direnişi gibilerinin potansiyel olarak ortaya koyduğu tehditler hakkında çok şey söylendi ve analiz yazıları, durumun bölgesel rakiplerine karşı daha az hazırlıklı bir İsrail rejimi için sahneyi hazırladığını iddia etti. İşgal altındaki Filistin ile Lübnan arasındaki sınırda kötüleşen durumu, taraf içindeki mevcut krize bağlamak için de aktif girişimlerde bulunuluyor. Bu yaklaşımlar ya kötü eğitimli ya da özellikle suçu ve dikkati diğer bölgesel aktörlere kaydırmak için samimiyetsizce birbirine bağlı. Mevcut durum, bölgedeki çeşitli ülkelerle birlikte Filistin ve Lübnan direnişinin de kesinlikle yararınadır, ancak şu anda saldırıya açık olması şart değildir. Aslında, şu anda saldırmak, Siyonist halkın dikkatini başarısız olan Aşırı Sağ koalisyondan uzaklaştıracaktır ve bu yüzden direniş güçleri muhtemelen arkalarına yaslanıp bazı durumlarda meraklı ve hatta savunmacı bir duruş sergiliyorlar. İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu için iki seçenek var. Birinci seçenek, Siyonist halkı daha geniş bir çatışmaya sürüklemek ve varlığın kendisine ekonomik zarar vermenin yanı sıra Batı ile ilişkileri germektir. Bu, Netanyahu'nun siyasi hayatta kalması için gereklidir, çünkü koalisyon ortakları - özellikle koalisyonda ikinci en fazla sandalyeye sahip olan Dini Siyonizm partisi ittifakı - yasal sistem revizyonunu zorlama hedeflerine doğru ilerlememektedir, bunlar yerleşimci hareketin hedefleri için çalışan aşırılık yanlılarıdır ve Netanyahu hükümetini çökertme gücüne sahiptirler. İbrani medyası tarafından yapılan son anketlere göre, İsrail Başbakanı'nın rakibi Benny Gantz, ilk kez siyonist seçmenler arasında Netanyahu'dan daha popüler hale geldi, bu da başka bir seçim turu tetiklenirse kaybedebileceği anlamına geliyor. İkinci seçenek, kaos "İsrail"i ciddi şekilde sakat bırakmakla tehdit ederse bir saldırı savaşı başlatmak olacaktır; ancak bu seçim çaresizliğin saf bir ifadesi olacaktır. Bu ikinci seçenek çeşitli şekillerde tetiklenebilir. Yaklaşık bir ay önce, Netanyahu ve savaş bakanı Yoav Gallant, Cenin'e karşı sınırlı bir istila başlattılar ve işgal rejimi, sadece Cenin Tugayları'na bir darbe indirememekle kalmadı, aynı zamanda İsrail halkını yasal reformlardan etkili bir şekilde uzaklaştıramadı. Bu anlaşıldığı üzere, Batı Şeria'daki saldırıların işgalcilerin zihinlerini önceden meşgul edecek kadar büyük tepkileri tetiklememesi muhtemeldir, bu nedenle Gazze'ye yapılacak bir saldırı, dikkat dağıtıcı bir şey sağlamak için yapılabilecek en az şey olabilir. Eğer Siyonist rejim Gazze'ye saldıracaksa, yerleşim bölgelerine roketlerin uçacak olması İsrail halkını sığınaklara sokacak ve normalde böyle zamanlarda halk liderlerinin arkasında toplanacaktır. Böyle bir durumda, Filistin İslami Cihad'a yönelik bir başka sınırlı saldırı anlamsız ve etkisiz olacaktır, bu yüzden bu sefer Hamas'a saldırmaları daha olasıdır. Hamas'a saldırmanın bahanesi, Siyonist basında bir süredir inşa ettikleri bir şey, işgal altındaki Batı Şeria'da meydana gelen direniş olayları üzerine Hamas liderlerine suikast tehditleriyle zaten mevcut. Bununla ilgili sorun, böyle bir saldırının Lübnan'a da çok hızlı bir şekilde yayılabilmesidir, bu yüzden kuzeydeki seçenekleri de düşünmek zorunda kalacaklardır. Lübnan sınırındaki gerilimler, Hizbullah'ın yasal revizyon sırasında meydana gelen olaylarla birlikte provoke etmemesi nedeniyle, Siyonist iç meselelerden tamamen ayrıdır. Lübnan Hizbullahı için mesele çok açık: İsraillilerin yakın zamanda bölgeyi ilhak etmek için bir ayrım duvarı inşa ettiği işgal altındaki Gacar köyünün kurtarılması. Gacar köyünün kuzey kesiminin etrafına inşa edilen bu çit, Mavi Hat'ın açık bir ihlalidir. Bu nedenle Hizbullah, İsraillilerin şikayet ettiği ve çeşitli tehditlerde bulunduğu işgal altındaki Şeb’a çiftlikleri bölgesine bir çadır yerleştirdi. Netanyahu mevcut çıkmazından bir çıkış yolu arıyorsa ve durum onun için son derece vahim hale gelirse, Lübnan toprakları içindeki hedeflere karşı sınırlı saldırılar başlatma seçeneği bile olabilir, bu da Hizbullah'ın tepkisini tetikleyebilir. Böyle bir senaryo altında, İsrailliler tam ölçekli bir savaşı kışkırtmaya bakmayacak, hatta Hizbullah'ı zorunlu olarak hedef almayacak, belki de saldırılarını Filistinli direniş liderlerine yönelik suikast saldırılarıyla sınırlamaya çalışmayacaktır. Gazze'deki Hamas'a ya da Lübnan'daki herhangi birine saldırmak büyük olasılıkla geri tepecektir, tam da bu yüzden Siyonist rejim bunu henüz yapmadı. Lübnan ile bir savaş veya Gazze'ye kara operasyonu durumunda yaşayacakları büyük savaşçı kayıplarından çok korkuyorlar. Bununla birlikte, Netanyahu'nun siyasi hayatta kalması buna bağlıysa, şimdi potansiyel sonuçların çoğunu göz ardı etmesi ve bu tür saldırıları başlatması için bir neden olabilir. Bunun için var olan potansiyele rağmen, bu tür kararların alınıp alınmayacağı henüz belli değil. Bu noktada kesin olan bir şey var ki, İsrail toplumu derinden bölünmüş durumda. Toplumun bir kısmı siyonist projenin geleceği için radikal teokratik bir vizyona inanırken, diğeri statükoyu arıyor ve Batılı bir "liberal demokrasi" gibi davranıyor; taban tabana zıt iki vizyon. "İsrail"in ekonomik, sosyal olarak gerilemesi ve siyasi şiddetin boyut olarak büyüme potansiyeli olması, Siyonist oluşumun daha zayıf olduğu anlamına gelir, ki bu da direniş ve özellikle de genel olarak Filistin davası için gerçekten elverişlidir ve gelecekte açılımlar sunabilir. Ancak, hizmete girmeyi reddeden İsrailli yedeklerin orduyu önemli ölçüde zayıflatacağı fikri şu anda geçerli değil. Yedek kuvvetler de dahil olmak üzere 500 binden fazla silahlı kuvvetin hazır olması, on binlerce vicdani retçiden ciddi şekilde etkilenecek ve zaten son derece zayıf olan İsrail silahlı kuvvetlerinin "yükselen" moralini inkar edilemez bir şekilde etkileyecektir. İsrail toplumu ve sözde -kavramsal olarak konuşursak- "halk ordusu" yaklaşık 100 askerin kaybına tahammül etmeyecektir, bu da onların gerçek bir savaşı idare edemeyecekleri anlamına gelir ve bu nedenle Siyonist rejim savaşçı ölümlerini sürekli olarak örtbas eder. İşlerine devam etmeyeceklerini belirten bu yedeklerin büyük bir kısmı, büyük olasılıkla bir savaş başlar başlamaz ortaya çıkacaktır.

Kudüs Haber Ajansı - KHA | kudushaber.com.tr