Ortadoğu'daki olaylar hızla ilerliyor -- 'on yıllık değişim' ancak birkaç aya sıkıştırıldı: Putin ve Şi Cinping arasında dünyayı şekillendiren bir İtilaf kuruldu; Çin, İran ile Suudi Arabistan arasında bir anlaşmaya aracılık etti. Cumhurbaşkanı Reisi, bayramdan sonra Kral Selman ile görüşecek; Yemen'de ciddi ateşkes görüşmeleri başladı. Çin ve Rusya, Türkiye ve Suudi Arabistan’ı Başkan Esad'la yeniden ilişki kurmaya ikna etti; Suriye Dışişleri Bakanı Riyad'ı ziyaret etti. Suudi Arabistan Çin'e doğru kaydı; OPEC+, ham petrol arzını küçülttü. Ve Küresel Güney'den Orta Doğu'ya kadar her yerde, bir ticaret para birimi olarak ABD dolarının, ulusal para birimleri karşısında gücü azalıyor. Yeni bir paradigma yerleşiyor. Jeopolitik düzlemde, Bölge'deki Batı hegemonyasının kambur çöplüğü duvardan düşmüş ve yerde paramparça olmuştur. "Kralın tüm (neo-con) adamları" kamburluğu bir daha bir araya getirmeyecekler. Ve bir başka yüksek düzlemde, bölgedeki bir ses ekseni (Kudüs gününde) ikna edici bir şekilde ve birleşik bir sesle, İsrail "yumurtasının" da düşmemesi ve kırılmaması için dikkatli olması gerektiğini söyledi. İsrail güvenlik teşkilatı -kodlanmış terimlerle de olsa- bu ihtimali buna uygun karanlık bir damarda görüyor. Eski bir savunma bakanı olan Moşe Yaalon, geçtiğimiz günlerde İsrail hükümeti içindeki "radikallerin" "büyük bir savaş" istediğini söyledi; ve "İsrail" bir savaş istediğinde, genellikle savaşır; Yaalon, savaşın Filistin meselesinin arkasından geleceğini öne sürdü. "Tesadüfen" İsrail askeri istihbaratı da aynı şeyi söylüyor: Önümüzdeki yıl "gerçek savaş" olasılığı artacak. Basitçe söylemek gerekirse, "İsrail"deki olaylar artık hiç kimsenin "kontrolünde" değildir. Yerleşimci Siyonist bağnazlığın ve "İsrail Toprağı"nda "İsrail" devletini kurma hakkının "yeni" desteklediği güçler, sahneden ayrılacak gibi görünmüyorlar. Rasyonel bir aydınlanma jeopolitik projesi değil, "Yehova'nın İradesi"ni takip ediyorlar. Bu da tamamen farklı bir dinamik oluşturuyor. Yahudi radikaller iktidara gelmek için onlarca yıl beklediler. Şimdi imkana sahipler ve bu fırsat penceresinin ellerinden kayıp gitmesine izin vermekten nefret ediyorlar. ABD, Başbakan Netenyahu'ya, tüm "İsrail Toprağı" yapısının temelini oluşturan kilit taşı olan Yargı "Reformu"nu terk etmesi için muazzam bir baskı uyguluyor: Batı Şeria'nın tamamını Filistinlilerin "ellerinden" "geri almaya" dayanan bir proje. Bölgeyi en temelinden sarsma ve savaşı tetikleme potansiyeline sahip bir girişim. Bu, İsrail sağının ve Yüksek Mahkeme'nin çok iyi bir şekilde bir "anahtar" yerleştirebileceği bir girişimdir. Ve haklı olabilirler. Ancak Başkan Biden'ın, Ukrayna'daki savaşın üzerine, bu noktada, "kafadaki bir delik" gibi bir Ortadoğu "çatışmasına" ihtiyacı yok. Eski Başbakan Şaron, yaklaşık yirmi yıl önce, ABD'nin Bölgedeki gücünün azalacağını ve ABD'nin nihayetinde "İsrail"in Kutsal Kitap'taki "İsrail" Toprakları'nı "ele geçirmesini" engellemek konusunda güçsüz olduğunu kanıtlayacağını öngörmüştü. Bu içgörü muhtemelen bu kesin "anda" gerçekleşmiştir.   Netanyahu'nun geri adım atmaya çalışması elbette mümkün. Başbakan genellikle dikkatli olmayı tercih etti. Ama gerçekçi olmak gerekirse, geri çekilebilir mi? Netanyahu, koalisyon ortaklarının rehinesidir (hapsedilmek istemediği için) ve sadece mevcut hükümet kadrosu onu koruyabilir. Bu korumanın yokluğunda, mahkeme işlemleri kaçınılmaz olarak sonuçlanacaktır. Diğer koalisyon ortaklarının Netanyahu ile ne pahasına olursa olsun ortaklık kurmaya istekli olduklarına dair hiçbir işaret yok. Mizrahi'nin Yüksek Mahkeme üzerindeki radikal uzlaşmazlığının kökenlerini anlamak zor değil. (Laik) dengeli bir "demokratik" devlet yerine bir Yahudi devletini destekleyenlerin sayısı fazladır. 2019 seçimlerinde de bu sayıya sahiplerdi. Haredim, ulusal-dindar ve Mizrahim, 61 Knesset sandalyesini (çoğunluk) güvence altına almak için yeterli oya sahip olmalıydı.  Ancak dört seçim kampanyası boyunca, 'Sağ' çoğunluğunu gerçekleştiremedi - Filistinli Araplar Knesset üyeleri, Sağ'ın (Mizrahim'i de içeren) sayısal üstünlüklerinden yararlanmasını engellemek için koalisyon kurma oyununa girdi. Bakan Smotrich, o sırada bir Facebook gönderisinde, bu durumun devam etmesi durumunda, Sağın sonsuza dek azınlık olarak kalacağını yazmıştı. Yüksek Mahkeme'yi kısırlaştırma ve Arap partilerini Knesset'ten ihraç etme gündeminin arkasında yatan şey, çoğunluğun iktidara ulaşmasını sağlama arzusudur. O zaman -ancak o zaman- Aşkenaz laik-liberal Düzeni'nin (bu perspektifte) üstesinden gelinebilir ve Kutsal Kitap'taki "İsrail" Toprakları üzerinde bir Yahudi Devleti kurulabilir. Eğer bu Devlet aynı zamanda "demokratik" olursa, sorun değil - ama demokratik niteliği “Yahudiliğinin” bir tamamlayıcısı olacaktır.

Kudüs Haber Ajansı - KHA | kudushaber.com.tr