İsrail’in Maariv gazetesi, “Riyad ile Tel Aviv arasındaki yakınlaşmada tam övgüyü hak eden kişi aslında Suudi Prens Bender bin Sultan'dır” ifadelerine yer verdi.

Söz konusu gazetede bir makale kaleme alan güvenlik uzmanı Yossi Melman, “Amerika Birleşik Devletleri'nde eğitim gören Bin Sultan, Suudi Arabistan'ın Washington büyükelçisi olarak atanmasının ardından yavaş yavaş Siyonist rejimle ilişkiler kurmaya başladı” dedi. Melman, İsrail'in Suudi Arabistan ile temaslarının ilk başlarda dolaylı olarak ve ABD’deki Yahudi örgütlerinin liderleri aracılığıyla yürütüldüğüne dikkat çekerek, "Suudi büyükelçisinin onlarla görüşmesi kolay bir mesele değildi" ifadelerini kullandı.

Arap-İsrail çatışmalarını sona erdirme girişimlerine Suudi müdahalesinin başlangıcının sözde "Arap Barış Girişimi’nin sunulduğu 2002 yılına kadar uzandığını kaydeden Melman, “Ancak pratikte çok daha erken başladı. 1981'de bir yıl sonra kral olan Veliaht Prens Fahd, Siyonist rejimle Arap ülkeleri arasında bir barış planı başlattı. Arap Birliği tarafından bir yıl sonra kabul edilen plan, sekiz maddeden oluşuyor. Bunlar arasında en önemlileri şöyle: 1967'de işgal edilen tüm topraklardan tamamen geri çekilme, Filistinlilerin geri dönüş hakkının tanınması ve dönmek istemeyenlere tazminat ödenmesi, başkenti Kudüs olan bağımsız bir Filistin devletinin kurulması, Tapınak Dağı'nda tüm dinler için ibadet özgürlüğü ve tüm yerleşim yerlerinin dağıtılması” dedi.

Siyonist yazara göre, plan o zamanki İsrail Başbakanı Menachem Begin tarafından reddedilirken, bunun Arapların 1967 sınırlarındaki İsrail’i resmi olarak tanımalarını beraberinde getirdi. Melman, Fahd planından yaklaşık iki yıl sonra ABD'ye büyükelçi olarak atanan Prens Bender'in girişimiyle Suudi-Siyonist ilişkilerinin hızlandırılmasının temelinde Fahd'ın planının olduğunu düşündüğünü kaydederek, “Bender'in ilk üst düzey bir Siyonist yetkili ile görüşmesi, Mossad şefi Shavtay Shavit ile, Birinci Körfez Savaşı ve Yitzhak Rabin'in Siyonist hükümetin başbakanı olarak seçilmesinden sonra, doksanların ilk yarısında gerçekleşti” dedi.

30 yıl boyunca Mossad'ın başkanlarının yanı sıra Ehud Olmert ve Benjamin Netanyahu başta olmak üzere en az iki başbakanın, kralın kendisiyle olmasa bile Suudi yetkililerle görüştüklerine dikkat çeken Siyonist yazar, toplantıların çoğunun Avrupa, Ürdün ve Mısır’da, son yıllarda ise Suudi topraklarında gerçekleştiğini bildirdi. Mossad'ın şu anki başkanı David Barnea'nın da Suudilerle görüştüğünün varsayılabileceğini kaydeden Melman, “Meir Dagan döneminde, Suudi Arabistan'ın daha sonra kral olan Veliaht Prensi Abdullah liderliğinde "Fahd Planı"nı yineleyen Arap Barış Girişimi'ni desteklendi. Ama aynı zamanda, ilk kez "İsrail" ile ilişkilerin normalleşmesini destekleyecek şekilde genişledi. Bu girişim Arap Birliği tarafından da kabul gördü” dedi. Melman, “O dönemde gizli ilişkileri zorlayan 3 konu, bugüne kadar Suudi-Siyonist ilişkilerinin temel taşını oluşturuyor. İran'ın nükleer programıyla ilgili ortak endişeler, İran'ın bölgesel hegemonya arayışı ve Suudilerin ileri teknoloji ve "İsrail" tarafından üretilen silahlarla donatılmak istiyor olması” ifadelerini kullandı. Siyonist yazar sözlerini şöyle sürdürdü: “Melman, "İlişkileri daha da güçlendirmeye yardımcı olan bir başka tarihi an, 2005'te Bender’in Washington'daki görev süresinin sona ermesi ve Suudi Ulusal Güvenlik Konseyi Başkanlığına atanmasıyla gerçekleşti. 2012 yılında Ulusal İstihbarat Başkanlığı görevine de atanmış ve 2015 yılına kadar dönüşümlü olarak iki görevi yürütmüştür. Bu dönemde Ortadoğu'da İran, Lübnan, Suriye'deki iç savaş, Rus müdahalesi ve tabii ki İsrail ile Filistinliler arasındaki birçok konuda açık ve gizli diplomatik adımlar attı.”

Kudüs Haber Ajansı - KHA | kudushaber.com.tr