MUSA EL SEDA YAZDI: HİZBULLAH SİYONİST DÜŞMANA KARŞI DİRENDİ

Orinoco Tribune'da yayınlanan Arap dünyasındaki iç çatışmalar, mezhepçilik ve Batı müdahalesi karşısında birleşik bir yaklaşımın önemini vurgulayan ''Hezbollah and Syrian Blood''  başlıklı makalenin yazarı Musa el-Seda, Hizbullah savaşçılarının İsrail'e karşı verilen asil mücadelede hayatlarını feda eden şehitler olduğu ve onları haksız yere suçlayanların Arap dünyasındaki yerleşik siyasi mezhepçiliğin kuyruğu olduğu sonucuna varıyor. 

Hizbullah savaşçıları Suriye savaşı sırasında Suriyeli sivilleri hedef almamış ya da kanlarını dökmemiştir. Bu gerçektir. Bu iddia herhangi bir kişisel tercih nedeniyle değil, somut kanıtlarla desteklendiği ve çelişkili ifadeler bulunmadığı için gerçektir.

Herhangi bir kanıtın ortaya çıkması durumunda, bu tür iddiaları kanıtlama sorumluluğu yalnızca suçlayan tarafa aittir.

En önemli ve açık olan şey, bu ifadenin doğruluğunun "Suriye rejimi diktatördür" ya da "Suriye savaşı Levant'ta mezhepsel kimlikleri ve anlatıları harekete geçirmiştir" ya da "Suriye devrimi Körfez ülkeleri ve NATO ülkeleri tarafından desteklenmekte ve finanse edilmektedir" gibi ifadelerin doğru ya da yanlış olduğu anlamına gelmediğidir.

Hizbullah'ın direnişçilerinin Suriyeli sivillerin kanını dökmediği ifadesini, doğru olmasına rağmen gerçekliğe meydan okuyan korkutucu ve cesur bir ifade haline getiren iki neden vardır.

Birincisi, savaşın ve akut iç çekişmelerin kaotik ve gürültülü anlatılara dayanması, bu anlatıların bir araya getirilip kaset gibi çalınması ve bu anlatıların mezhepsel ve hizipsel çizgiler boyunca çizilmesidir. Ancak bu arızi bir nedendir.

Asıl neden ise bu yalanın siyasi amaçlı olması ve direnişi Siyonist düşmana ve ABD'ye karşı hedef almasıdır.

Başka bir deyişle, Körfez ülkeleri, NATO ve yandaşları için direniş projesini hedef almanın en etkili yolu, Hizbullah savaşçılarının belli bir köye girdiği, çocukları ve kadınları öldürdüğü, sivillere yönelik katliamlar yaptığı, şehirleri kuşattığı, masumları bombaladığı ve bir halkın özgürlük ve haysiyet özlemlerini sona erdirdiği şeklindeki açık ve yanlış bir iddia biçiminde, onu ahlaki olarak ve bir fikir olarak hedef almaktır (bu, kurtuluş hareketlerini suç ve uyuşturucu ile ilişkilendiren eski bir emperyalist politikadır).

İronik olan şu ki Körfez ve NATO'nun bu iddiayı ortaya atma ihtiyacı aynı zamanda Hizbullah'ın Suriye'ye girmesinin siyasi ve stratejik nedenidir.

Başka bir deyişle, ABD'nin (ve doğrudan ABD'nin) desteklediği askeri-siyasi bir projeyle, direniş projesini hem askeri hem de ahlaki olarak ortadan kaldırmayı amaçlayan ve bugüne kadar kesintisiz olarak devam eden bir taraf daha var. 

Anlatı, İsrail hava kuvvetlerinin Suriye'deki Hizbullah direnişçilerine ve yoldaşlarına yönelik saldırılarının İsrail'in Suriyeli sivilleri korumak için yaptığı insani müdahalenin bir parçası olduğunu ve Washington'un desteği ve cezai yaptırımlarının insan hakları ve demokrasiyi hedeflediğini ve Hizbullah'ın bu demokratik projeyi engellediğini ima ediyor!

Ve işte mantıksal sonuç: Hizbullah'ın bu projenin hedeflerine karşı fedakarlıkları olmasaydı, Aksa Tufanı olmazdı ve bölgesel güçler bugün Batı'nın imha eksenine karşı böylesine mucizevi bir şekilde yeni bir stratejik denklem kuramazdı.

Ve işte bir başka kayıp açıklık: böyle bir Batı projesinin varlığı, Arap toplumları arasında bir iç çatışmanın, kimlik parçalanmasının, tiranlığın ve yozlaşmış ve mezhepçi bir kliğin yönetiminin varlığını yadsımaz.

Aksine, Batı projesi bu çatışmalardan faydalanmaya dayanmaktadır. Dolayısıyla, bununla baş etmenin önemli bir parçası, iç çelişkileri ya da Batı projesini inkar etmek değil, bunlara birlikte yaklaşmaktır.

Tabii Batı müdahalesi olmaksızın Arap siyasi, ekonomik ve sosyal durumunun güllük gülistanlık olduğu yanılsamasına kapılmıyorsak!

Bu ikili yaklaşım, Levant'ta yapılan tüm fedakarlıklar ve akan kan için ve Batılıların yeniden sömüremeyeceği bir gelecek inşa etmek için en samimi yoldur.

Bu yaklaşımda tercih lüksü yoktur, aksine bu bölgenin geleceği ve kurtuluş projesi için ve ayrıca büyük devrimci ideolojilerimizi ve sloganlarımızı türettiğimiz bir etik ve değer sistemine ait olduğumuz için bir görevdir. Mezhepçilik, sınıfçılık, zorbalık ve halklarımızın yoksulları arasındaki sosyal uçurumun sürdürülmesi, kurtuluş projesinin, Aksa Tufanı'nın insanını inşa etme projesinin gündeminde olmadığı sürece.

Bugünkü paradoks, Hizbullah'ın yüzlerce direnişçisi Siyonist düşmana karşı en asil cephede şehit olurken, bu gençlere karşı ya doğrudan katil damgası vurarak ya da "Suriye'de yaptıklarına rağmen" bugün şehit oldukları şeklindeki korkakça ve küstahça gerekçelerle haddi aşmak ve yalan söylemek, Arap düzeyinde yerleşik siyasi mezhepçiliğin bir kanıtı ve tanığıdır.

Burada manevra yapmaya ya da ahlaki açıdan üstünmüş gibi davranmaya yer yok, çünkü Suriye savaşı hakkındaki söyleminiz ne olursa olsun, gerçek değişmiyor: Bu gençler İsrail'e karşı Lübnan'ın kalan onurudur, elleri Suriyelilere karşı herhangi bir suçla lekelenmemiştir ve böyle bir suçlamayı kabul etmeyecek ya da savunmayacak kadar asildirler.

Aksine, şehitlerin başlarına yalan söyledikleri için dışlanması gerekenler bu suçlamaları yapanlardır. 

Suriye savaşında Hizbullah savaşçılarını delilsiz bir şekilde Suriyeli sivillerin kanını dökmekle suçlayarak hadlerini aşanların, Batı projesinin siperinde durduklarını ve Arap iç savaşının sürmesinden beslendiklerini söylemek doğru olacaktır.

Daha da önemlisi, bu yüzyıldaki varoluşsal savaşımızın ortasında, Filistin'i destekleme konusunda isteksizlik kategorisinde bile değiller, aksine ona karşı suç ortağıdırlar.

Dolayısıyla Filistin davasının merkeziliği üzerinden harekete geçtiklerini, Arap anavatanını ayrı meselelerden oluşan bir sepete dönüştürmeye çalıştıklarını görüyorsunuz.

Filistinlilerin kanı farklı ya da daha değerli olduğu için değil, Suriyeli, Iraklı, Yemenli ve diğer kanları önemsiyor gibi görünmelerinin sadece ABD ve Batı'ya bağlılıklarının bir gerekçesi olduğunu ortaya çıkardığı için; ve bu Filistinli kanı, bu duruşun Suriyeli, Iraklı, Yemenli kanının çıkarlarına aykırı olduğunu ortaya çıkardığı için; ve meselenin aslında bir Arap kanı olimpiyatında kimsenin kanıyla ilgilenmek olmadığını ortaya çıkardığı için.

Mesele, basitçe ifade etmek gerekirse, bize Avrupa Birliği ve ABD'nin desteği ve parasının merkezi olmayan "meselelerin" çıkarına olduğunu söylemek isteyen ve bu yüzden yalana başvuranlar ile aynı amaç uğruna Suriye'de ve Filistin sınırlarında kanını feda etmiş ve etmekte olan bir Hizbullah savaşçısı arasındadır. 

Onlar, Halep'ten Güney Lübnan'a kadar tek bir mücadelenin parçası olarak Siyonist düşman tarafından öldürülen ve hedef alınan savaşçılardır; bunun kanıtı da İsrail'in kendi eylemleridir ki bu da bizzat bu şehitlerin hakikatinin ve eylemlerinin en güzel kanıtıdır. Hizbullah savaşçıları bunu söyledi ve her cephede bunu yaptı: kanları Kudüs yolu dışında asla dökülmedi.

Çeviri: YDH

HİZBULLAH, 19 Haziran 2024 10:01