ABDULBARİ ATVAN YAZDI: DİRENİŞ CEPHESİ'NİN STRATEJİK SABRI SONA YAKLAŞIYOR

Bir füzenin -"karadan havaya" veya "karadan karaya" tipli olması fark etmez- İsrail Dimona reaktörünün yakınına ulaşması ve “demir kubbe”lerin onu engelleyememesi, düşmanın caydırıcı gücünün aşındığı ve düşmanın askeri liderliğinde ve yerleşimcilerdeki korku halinin muhtemelen daha da artacağı anlamına geliyor.

Altın teori şu şekildedir: resmi ya da popüler gerçek İsrail tepkilerini bilmek istiyorsanız, İsrail medyasını ve bazı bilgileri silmek için devreye giren askeri sansürün müdahalesini takip etmeniz gerekir. Bu teori, bu medyanın "Dimona füzesi"nin işgal edilmiş Negev çölündeki Dimona bölgesine düşmesini yansıtma biçimi için de tam anlamıyla geçerlidir.

İsrailli tüm gazete ve televizyon kanallarının ve askeri analistlerin -ki bunların çoğu emekli generallerdir- bu füzeyi ve ondan kaynaklanan askeri ve moral zararı hiç tartışmamış olmaları dikkat çekicidir. Bu da askeri sansürün devrede olduğu anlamına geliyor. Temel olarak, Direniş Ekseni’nin füze sahasındaki artan kapasitesinden, İsrail gemilerinin açık denizlerde art arda vurulmasından, İran'ın Viyana’da Amerikan tarafına nükleer anlaşmaya dönmek için kendi şartlarını dayatmasından ve Joe Biden'ın yönetimi altında İsrail-Amerikan ilişkilerinin bozulmaya başladığından hiç söz etmediler.

ABD'nin İran'a uyguladığı yaptırımların kaldırılması, varlıkları üzerindeki kısıtlamaların gevşetilmesi ve petrol ihracatındaki yasağın sonlanması İran ekseninin zaferi ve yüz milyarlarca doların kasasına akması anlamına gelir. Bu durumda da son derece gelişmiş füzelerini ve insansız hava araçlarını geliştirip satabilecek ve silahlı vurucu kollarını finanse ederek askeri güç dengesini kendi lehine ve İsrail aleyhine değiştirebilecektir. Artık savaşların sonucunu gelişmiş uçaklar değil; füzeler, dronlar ve demir irade belirliyor.

Suriye hava savunmasının İsrail saldırılarına tepkisi ve sınırlarını ihlal eden uçaklarla yüzleşmesi ve işgal altındaki Filistin hava sahasına kadar onları füzeyle kovalaması büyük bir gelişmedir ve yaklaşmakta olan farklı karşılaşmaların habercisi bir adımdır. Çatışma, kara ve hava sahasında İsrail derinliğine taşınmıştır.

Bazı Arapların durumu gerçekten de garip. Ülkesinin topraklarının çoğunu geri alan Suriye ordusu, iç cepheye odaklandığı için İsrail saldırılarına cevabını ertelerken, bunu bir “korkaklık” olarak tanımlar, cevap vermeye cesaret edemedi, derlerdi. Cevap verdiğinde ve füzeleri, Amerika'nın geliştirilmesi için on milyarlarca dolar ayırdığı demir kubbeleri aşarak Dimona nükleer reaktörünün yakınına düştüğünde ise bu Arap başarısını hafife alıyorlar. Utanmaksızın, doğrudan ya da dolaylı olarak İsrail ile aynı siperde duruyorlar.

Bir zamanlar birkaç gün içinde savaş kararı veren İsrail, bu günlerde yıldönümünü idrak ettiğimiz şanlı 10 Ramazan-Ekim 1973 Savaşı’ndan bu yana askeri üstünlüğünü yitirmiş ve bu tarih, yenilgiler serisinin başlangıcı olmuştur. Belki de bu “mübarek” Suriye füzesinin tam da bu zamanda fırlatılması ve demir kubbelerin durumunun ortaya çıkarılması sadece bir tesadüf değildir ve yeni bir aşamaya işaret ediyordur, ya da öyle umuyoruz.

İran, Irak, Gazze Şeridi, Lübnan ve tüm onurlu Araplarla birlikte Suriye, birkaç İsrail füzesine veya "saldırısına" dayanabilir, ancak İsrail patlayıcı bir savaş başlığı ile donatılmış tek bir balistik füzeye ve bu günlerde yerleşimcilerin yaşadığı korku ve panik haline tahammül edemez. Suriye füzesinin, dünyadaki sözde en etkili ve aşılmaz savunmalarını delmesi, söylediklerimizin en belirgin kanıtıdır.

İsrail son günlerini yaşıyor ve “stratejik sabır” ve “öfkeyi yutma” dönemi sona yaklaşırken işgal altındaki Filistin’in derinliklerine doğru “geniş kapsamlı tepki” başlıklı yeni bir aşamanın başlangıcı gözüküyor. Ve günlerin aramızdaki deveranı sürüyor.

Abdel Bari Atwan

Raialyoum

Medya Şafak

İSLAM ÜLKELERİ, 25 Nisan 2021 10:00