MUHSİN BADAKHSH YAZDI: İSLAM İNKILABI 45 YAŞINDA

Muhsin Badakhsh tarafından presstv.ir adlı internet sitesinde kaleme alınan “İSLAM DEVRİMİ 45 YAŞINDA: İMAM HUMEYNİ'NİN MİRASI VE ABD EMPERYALİZMİNİN SONU” başlıklı yazıyı siz kıymetli okuyucularımız için çevirdik. 

Görüntülenme: 220 Tarih: 12 Şubat 2024 19:36
MUHSİN BADAKHSH YAZDI: İSLAM İNKILABI 45 YAŞINDA

Ayetullah Ruhullah Humeyni'nin öncülük ettiği 1979 İslam Devrimi, dünyanın hegemonik güçlerine karşı adalet ve mücadele ilkelerini merkeze aldı ve Güney Afrika'dan Güney Asya'ya kadar dünyanın dört bir yanındaki diğer hareketlerin temelini attı. İmam Humeyni, o zamanki Güney Afrika apartheid rejimi ve Tel Aviv'deki Siyonist rejimle tüm bağlarını koparan ilk dünya lideri olma ayrıcalığına sahipti ve onları yeni doğmakta olan İslam Cumhuriyeti'nin cüretkar bir hareketi olarak kabul edilen gayri meşru varlıklar olarak ilan etti. Yıllar boyunca İran İslam Cumhuriyeti, İmam Humeyni'nin Kudüs'ü ve işgal altındaki Filistin'in tamamını soykırımcı işgalden ve onun Batılı destekçilerinden kurtarmak için topyekûn, birleşik bir cihad sözü veren küresel istikbara ve uluslararası siyonizme karşı hareketinin temel kurucu ilkelerinden birine kararlı bir şekilde bağlı kaldı. İmam Humeyni'nin, Müslümanların yanı sıra dünyadaki tüm mazlum halklar arasında, kendi uluslarına yönelik dış destekli saldırganlık ve zulümlere karşı direniş göstermeleri için ısrarlı çağrılarından bahsediyorum. İslam Devrimi'nin zaferini takiben yaptığı konuşmalardan birinde, “Her Müslüman İsrail'e bir kova su dökerse, siyonizm boğulur” demişti. 1979'da İslam Devrimi zaferi sırasında ve sonrasında ABD'de ikamet eden bir öğrenci olarak, İmam Humeyni'nin zamanın süper güçlerine karşı korkusuzca yaptığı açıklamaların büyük etkisini canlı bir şekilde hatırlıyorum; onları 'kağıttan kaplanlar', 'büyük şeytan' ve 'müstekbir güçler' olarak nitelendirirken, ezilen halkları onlara karşı ayaklanmaya ve meseleleri kendi ellerine almaya çağırıyordu. İslam Devrimi'nin ardından Washington ve Moskova'daki politika yapıcıları vuran ve bağımlı devletlerinde benzer ayaklanmalar öngören önlenemez korku ve aciliyet duygusunu da hatırlıyorum. O dönemde Jimmy Carter'ın ABD yönetimi, Müslüman dünyasındaki, özellikle de petrol zengini Fars Körfezi bölgesindeki ve Kuzey Afrika'daki her türlü devrimci hareketi bastırma yönündeki güçlü çabalarını gizlemedi ve Mısır'ı (işgal altındaki topraklara komşu) en acil endişe kaynağı olarak gösterdi. İslam Devrimi'nin bölgede yayılmasını engellemeye yönelik tüm girişimlere rağmen, Afganistan halkı - komşu İran - Sovyet işgal güçlerinin ülkeden nihai olarak çekilmesine ve ülkenin Moskova tarafından kurulan komünist hükümdarının devrilmesine yol açan büyük bir direniş harekatını başarıyla yürüttü. ABD'nin İran'da doğmakta olan İslam Cumhuriyeti'ni devirmek için yıkıcı komplolar ve darbeler tasarlama çabalarının başarısızlığının ardından (Kasım 1979'da bir grup İranlı öğrenci tarafından devralınmasının ardından Tahran'daki ABD Büyükelçiliği'nde keşfedilen belgelerde açıkça görüldüğü gibi), Carter yönetimi, Washington'ın Eylül 1980'de dönemin Irak diktatörü Saddam Hüseyin'in İran'a karşı bir saldırı savaşı dayatmasını kışkırtmadaki rolünü kabul etti. Washington, bu planlar doğrultusunda, Batılı müttefiklerini ve yandaş Arap devletlerini, Irak'ın İslam Cumhuriyeti'ne karşı yürüttüğü saldırganlık savaşını desteklemeye çağırdı. İşte o zaman İmam Humeyni, ABD hükümeti için 'Büyük Şeytan' yakıştırmasını uygun gördü. ABD’nin, saldırgan ve baskıcı davranış geçmişine, köleliği kurumsallaştırmasına ve dünya çapında savaşlar ve darbeler yürütmesine işaret etti. İlginçtir ki, İmam Humeyni'nin ABD'ye 'Büyük Şeytan' damgası, ABD'nin İsrail rejiminin Gazze'deki Filistinlilere karşı soykırımına verdiği kayıtsız şartsız desteğin yanı sıra Siyonist varlığa bomba ve diğer silahlar sevkiyatının küresel olarak kınanmasıyla bugün de yankılanmaya devam ediyor. Bu etiket, Washington'u Afro-Amerikalılara ve diğer azınlıklara karşı devam eden polis vahşetini, kitlesel silahlı saldırıları, acımasız göçmen karşıtı önlemleri ve İslamofobi'nin yanı sıra dış müdahaleyi ve askeri istilalar, suikast, terör saldırıları, ekonomik yaptırımlar ve Asya Pasifik'ten Latin Amerika'ya kadar olan bölgelerde tiranları ve terörist grupları desteklemeyi kolaylaştıran iç politikaları nedeniyle tanımlamak için sıklıkla kullanıldı. İmam Humeyni'nin diktatörlere ve müstekbir güçlere karşı kararlı duruşu, küresel istikbarın, uluslararası siyonizmin ve ABD ile Avrupa'daki medya holdinglerinin gazabını ve şeytani planlarını çekerken, adalet, temel haklar ve insana yakışır yaşam mücadelelerinde ezilen toplulukları yılmadan savunması, ona dünyanın en uzak köşelerinde saygı ve hayranlık kazandırdı. 1981'de Mexico City'deki bir üniversitede İslam Devrimi'nin ikinci yıldönümü münasebetiyle düzenlenen küçük bir toplantıya katıldığımı ve organizatörlerin etkinliğe dikkat çekmek için kampüsün içine asılan İmam Humeyni'nin kayıp portreleri konusundaki endişelerini fark ettiğimi hatırlıyorum. Ancak kısa süre sonra, öğrencilerin ve yoldan geçenlerin İmam'ın fotoğraflarını hatıra olarak saklamak için aldıklarını keşfettiler. Organizatörler daha sonra İmam Humeyni'nin tüm resimlerini dağıtmak zorunda kaldılar. Bu olayın, İmam Humeyni'nin İslam Devrimi'ne liderlik etmesi ve ulusuna gerçek özgürlük ve bağımsızlık getirmesi ve diğer topluluklara da benzer eylemlerde bulunmaları için ilham vermesi yoluyla dünya çapında yarattığı ilham ve etkinin kapsamı hakkında çok şey söylediğine inanıyorum. İslam Devrimi'nin zaferinin ardından, dalgayı bastırmaya yönelik tüm girişimlere rağmen, İranlı ve Amerikalı dostların topyekûn dönüşümüne de tanık oldum. Tamamen pasif, apolitik, dinsiz ve tetikçi bireyler devrimden sonra 180 derece döndüler, gerçekten. ABD'de çok sayıda Amerikalı ve İranlı olmayan Müslümanla tanıştım; İslam Cumhuriyeti'ne ve onun kuruluş ilkelerine kayıtsız kalanlar veya eski yöntemlerine geri dönenler bir yana, Müslüman ülkelerdeki birçok insandan çok daha fazla bağlılar. Burada hatırlamak istediğim, İmam Humeyni'nin öğretilerini onlarca yıldır yürekten takip eden ve vaaz eden ve geçen yıl vefat eden seçkin bir Afro-Amerikalı arkadaş, rol model ve topluluk lideri var. İmam Abdul-Alim Musa, tamamen özverili bir Müslüman lider ve adalet, barış, ırksal eşitlik ve insan hakları mücadelesinde dünya çapında İslam Devrimi'nin çok aktif bir savunucusu ve elçisiydi. Hapse atılmadan ve sonunda İslam'a geçmeden önce Afro-Amerikan topluluklarındaki gençlere uyuşturucu dağıtması için ABD hükümet ajanları tarafından kullanılan bir uyuşturucu satıcısı olarak geçmiş deneyimlerini paylaşmaktan çekinmedi. Dinleyicilerine, daha sonra darbeler planlamaya, savaşlar ve askeri istilalar yürütmeye dönüşen kölelik ve ırkçılığı kurumsallaştırmada Amerikan tarihinin gerçeklerini hatırlatan basit, sokak konuşması, büyük kalabalıklar ve ana akım medyanın ilgisini çekti. İmam Musa, Washington'ın Afro-Amerikalılara ve Amerika'daki diğer azınlıklara yönelik baskıcı politikalarını ve uygulamalarını derinden eleştirirken, aynı zamanda küresel meseleler hakkında da bilgi sahibiydi ve ABD destekli İsrail işgaline karşı Filistin direnişinin nedenini tutkuyla savundu ve Batılı ülkeleri Siyonist rejimi destekledikleri için ısrarla eleştirdi. Halka açık konuşmalarının çoğunda, İslam Devrimi'ni ve onun kurucu ilkelerini, sık sık "küresel zorbalar" olarak adlandırdığı şeyden bağımsızlık ve kurtuluş arayan tüm uluslar ve topluluklar tarafından izlenecek model olarak göstermeye devam etti. İmam Musa'nın, İmam Humeyni'nin dünyanın dört bir yanına yayılmış, düşüncelerini, yolunu ve İslam'a ve Allah'ın son elçisine olan kayıtsız şartsız bağlılığını savunan binlerce tutkulu öğrencisi ve askerinden sadece biri olduğuna inanıyorum. Sadece bu gerçek bile İslam Devrimi'nin gerçeğini ve ihtişamını açıklar ve onun gerçek destekçilerine en büyük umudu ve huzuru sağlar.

Kudüs Haber Ajansı - KHA | kudushaber.com.tr

Yorumlar